Gecen yine calisiyoruz, mesai bitisinden kisa bi sure once patron toplantiya gitti. Toplantı öncesi, proje ile ilgili müşterinin bir surecini revize edecegini dedikodulari çıkmıştı bile. Tabi bizde nasil, proje ilerler,musteri sürekli fikir ve yöntem degistirir, bir türlü karar veremez ama o proje plani asssla degismez asla otelenmez. Surekli kodlar değiştirilir, konfigürasyon değiştirilir bunlar hep mesaidir, hic denmez ki konuştuğumuz gibi ilerlemiyor proje, haydi deadline revize edilsin.neyse hepimiz stresliyiz yine mesai yapacagiz belli oldu.
Hal böyle olunca, hazir patron toplantidan daha cikmadi ama çıkış saati de gelmisken ve belli ki ortam gerilecekken, herkes vinn kacti.
Benim az bi isim vardi ve kaldim. Adam odaya girdi, bomboş odayi gorunce o gozlerindeki şaşkınlık, nerede herkes ifadesini umarim herkes patronunun gözlerinde gorur bi kere 
Biraz zaman gecti, duruma adapte oldu falan. Sonra birden " dur ben şu çıkış saatini canli gecisine kadar 8’e çekeyim" dedi ve asiri kahkahalar patlatti, cok eğlendi.
Espri cok biçimsiz oldu demek geldi icimden, diyemedim 
Orta Doğu’da bir ülkenin başkentinde yapılacak olan yüksek katlı bir binanın projesi için Türk müteahhit ve Arap ortakları ile beraber bir toplantı içerisindeydik. Arap, ortağına güvenmediği için olacak sanırım bilemem ama yanında tercüman da getirmişti. Ne konuşuyorsak çeviriyordu.
Binanın statik projesini hazırlayacağımız için bir kaç fikir alışverişi yaptık, deprem bölgesidir, şudur budur derken.
Ben ortamın o anki sıcaklığına da güvenerek ve de gülerek Türk müteahhite dönerek :
- Yapının hesapları ve analizi için orada patlayacak olan canlı bombaları da hesaba katalım mı asdadas :D:D ?
şeklinde bir espri yaptım.
O sıra “Lan onu çevirme, onu çevirme tercüman” demeye kalmadan, ortamda derin bir sessizlik ve ciddiyet oluştu. Türk ortak bıyık altından gülüp, bir şey yok devam et dercesine gözünü kırpıp mimik yapmasa kendimi toparlamam zor olurdu. Sonra çıkışta “Kusura bakmayın biçimsiz bir espri yaptım, özür dilerim” diyebildim.
Yaklaşık 4 ay önce biçimsiz bir espriye maruz kaldım. şöyle ki ofisimize giren çıkan belli olmaz, kargo, kurye filan falan. saçlarım 3 değilse de 10 numara, kısa kestirmişim ensem rahat. böyle bir vaziyet içinde ofis kapısının oralarda beni gören işverenlerden biri bir anlık göz yanılmasıyla beni kurye sandığını söyledi. ardında -aha aha aha yankılandı. ben de -anlıyorum dedim. ben tonsuz alınmadan söyledim ama ''espri çok biçimsiz oldu" derceymişim. alıncak bir şey var mı bilemedim.