selamın aleyküm
lafı dillerden düşmeyen bir inşaat şirketine merhaba diye giren adam var ya, o bendim. çalıştığım süre boyunca mobbingin arapça re teli olan bu selamın aleyküm-aleyküm selam muhabbeti yüzünden yemediğim sessiz küfür kalmadı. zira bu yeni yetme inşaat holdingleri, yani ak sakallı kara para aklayıcılar her konuda inşallah maşallahı dilinden düşürmeyen, eline geçen ilk fırsatta yemediği kul hakkı kalmayan, klasik anadolu çomarının usd’cesi var ya, hani kıblesi 6.filo olan… işte onlardan biriydi bunlar da. merkezi istanbulda, şantiyeleri her yerde.
ben doğuda bir şantiyelerindeydim. geçen ay ağır bir hastalığa yakalanıp rapor aldım ve bir buçuk ay boyunca hastanelerde süründüm. bir şekilde şifamı buldum neyse ki, her şey de burada başladı zaten.
rapor bittiği gün proje müdürünü aradım. şantiyeye geleyim mi, yoksa üç gün sonra fizik tedavi randevum var, gidip öyle mi geleyim diye sordum, yok yok git hallet öyle gel, sıkıntı yok dedi. ertesi gün de hakkımda işe gelmedi tutanağı tutmuş, şahitlere imza attırmış, iki gün sonra da tazminatsız ihbarsız fesih bildirimini adresime yollamışlar…
benim bunlardan haberim yok tabi. ne fesih bildirimine ne de başka bir şeye bakacak durumum yok falan. izin bitince şantiyeye gittiğimde muhasebeci telefonla işten çıkarıldığımı söyledi. hiçbir idari personel benimle muhatap olmadı. hatta o kadar çirkindi ki, eşyalarını almaya gelecektin zaten, hazır gelmişken toplarsın falan dedi.
toplandım çıktım. avukatlarla konuştum, epey bi araştırdım. telefon kaydı dediler, cep telefonu olunca sesli kayıt çıkmıyormuş. şahit dediler, haliyle bulamadık çekiniyor herkes. geçmişe dönük rapor al dediler, düşündük ama yapmadık. derken öylece geçti günler, ben de inşaat krizinin mağdurları arasına feci bir giriş yapmış oldum.
diyeceğim o ki, telefonla izin falan almayın. canınıza okuyabiliyorlar. kriz nedeniyle “kimi işten kolayca çıkarabiliriz” modunda hedef aranan bir dönemdeyiz. böyle kozlar vermeyin.