Hiç olmadığı kadar korkunç bir dönemden geçerken, çalışanı, yeni mezunu veya işsiz bırakılmışı farketmeksizin binlerce insan her bakımdan son derece huzursuzken, hassasiyet gösterilmesi gereken bir hususu dile getirmek istiyorum.
Bir iş görüşmesi, çağrılan kişinin bütün hayatını şekillendirecek düzeyde önemli bir toplantıdır. Sanırım Türkiye kadar laçka, yüzeysel, onur kırıcı ve can yakıcı seyrettiği başka bir yer de yoktur.
Görüşmeye çağrılan insanlar başka şehirden geliyorsa yolu karşılamayan, hem görüşmeye çağıran hem de görüşmede ilandaki kriterlere uymuyorsunuz diyen, görüşme günü müdürün işi çıktı yarın gelin diyerek insanları tanımadığı kentlerde zor durumda bırakan, görüşmede sorduğu abuk sabuk sorularla kişilik testi yaptığını zannedip insanları duyarsızca rencide eden binlerce yer türedi.
Böylesine hayati bir konuyu bu kadar ciddiyetsiz ve profesyonellikten uzak, hiçbir etik değere dayanmadan çalışmak gelenek oldu. İnsana saygı, mesleğe saygı, bilime saygı yerlerde sürünüyor.
Bu atmosferden, bu iklimden sağlıklı bir çalışma hayatı beklemek, yanlış insanların cenderesine düşen doğru insanların hak ettiği yere gelmesini ummak olanaklı değil.
Herkesi etik, insani ve mesleki değerlere sahip çıkmaya çağırıyorum.
3 Beğeni
bu tip işyerlerinde çalışmamayı tercih etsek nasıl olur acaba 
olabilir mi yani, merak ediyorum. İşsizlikten kırılırken bir işi “prensipler” sebebiyle reddedebilir miyiz mesela?
İşe alım süreçleri laçka olan şirketin çalışma biçimi de, işten çıkarma süreci de laçkadır diye bir tespite varmak yanlış olmaz sanıyorum. Kafamda bi takım sorular… neyse