Merhaba Sevgili Mormumialar,
Yaklaşık 3 senedir bir kadın şehir plancısı olarak kendi ayaklarım üzerinde durabilmek için canla başla çalışarak sektörde kendimi var etmeye çalışıyorum; malum sektör şartları yıkıcı ve zorlayıcı, var olabilmek, özellikle bir kadın olarak güçlü bir şekilde var olabilmek çok zor.
Çalışmaya başladığım zamandan beri bir kadın olarak çok kez tacize, seviyesiz davranışlara erkek patronlar/ yönetciler / personeller tarafından maruz bırakıldım, karşılık vermediğimde ise mobbinge, haksızlığa uğradım, çalışma yaşamının hiyerarşik düzeninde, en alt seviyede çalışan bir personel olarak, üst düzey yöneticiyi/ patronu terslemek hiç kolay olmuyor, onu geçtim bir şekilde beraber çalışmaya devam ettiğin sürece, yan masanda çalışan, hergün yüzyüze baktığın personeli terslemek de o kadar kolay olmuyor, ya da ben yapamıyorum bilmiyorum.
Durumu yakın olduğum erkek arkadaşlarıma anlattığımda “sevgilin olduğunu söyle, asılmazlar o zaman” gibi geri bildirimler aldım her defasında. Bunu yapmak istemiyorum, biliyorum sevgili kadınlar sizler de yapmıyorsunuz ya da yapmaktan çoğu kez hoşlanmıyorsunuz, çünkü bir erkeğin başka bir erkeğe değil; bir kadın olarak bizlere saygı duymasını bekliyoruz, istiyoruz.
Ben seviyemi ve kendimi koruyabilmek için şu yöntemleri izliyorum;
Hanım- bey konuşma düzenini hiçbir zaman bozmadan; karşı taraf bozsa bile ısrarla devam ettirerek,
Özellikle yöneticilerle/patronlarla iş dışında herhangi bir konu konuşmayarak, özel hayattan bahsetmeyerek (not: bunu uygulamadığım zamanlarda erkek kişiler tarafından konuşmalar, çoğunlukla başka yerlere çekilmeye çalışıldı.)
Karşı tarafın hoşlandığını, ilgi duyduğunu belli etmeye başladığında seviyeyi artırarak, personel ise çay kahve molalarına çıkmayarak,
İş arkadaşı ya da eğer sosyal hayatta da arkadaş isek cümle aralarına aramızdaki sosyal teması tanımlayan sınırları ekleyerek,
Her ne kadar yeterli olması gerekse de koruma kalkanlarımın işe yaramadığı tacize varan durumlar oldu, tabi ki kadınlar olarak birilerinin bizlerden hoşlanmasının doğal bir durum olduğunu anlayabilr hoş karşılayabilirz, ama karşılık vermediğimizde geri çekilmesi bir zorunluluktur, erkekler ister kabul etsinler, ister etmesinler aksi tacizdir.
Sizler neler yapıyorsunuz bu konuda sevgili mormumialar, varsa etkili bir yönteminiz alırız bir dal, “terslemek en etkili çözüm direk tersle” dediğinizi duyar gibiyim, bunu yapamayan kadınları da düşünerek çözüm sunalım lütfen 
@shangri-la.planner yazın için eline emeğine sağlık, aramıza hoş geldin (=
Bu tarz durumlarda kaçmak yerine üzerine gitmeni öneririm.Çok hassas bir çizgi var aslında ve sırf “erkek arkadaşın olduğu için” sana iyi davranmaları son derece tiksindirici bence de bahsetmemelisin.Ancak yalnız ve savunmasız olduğun hissine, hele ki korktuğunu düşünürlerse ne yazık ki üzerine gelirler. Benim tavsiyem hanım bey demek yerine, yumuşak geçişlerle ağır bir şekilde terslemen. Örneğin, erkek arkadaşın var mı sorusuna? Neden sordunuz gibi bir yanıt vermen. Hala ısrarcıysa kısa ve net cevaplar vermen. Soruya soruyla cevap vermen gibi.
Bir de benim gözlemim aile üyeleri ve akrabaları, iyi ve sağlam dostlukların olduğunu hissettirmen. Güçlü olduğunu karşı tarafa hissettirmen. Yani şöyle “Aman abi bu kadına bulaşma tersi pis” dedirtmen. Ağzından salya akıp, Ehüjğü etek de çok yakışmış derlerken bile, sinirlenmemek. Doğru an ve zamanda çarpmak.
Erkeksi tavırlar yerine, kadınsı ve net ifadedeler bence daha etkili. İşte o zaman senin bir “insan” olduğunu anlayabilirler.