Kurumsal bir firmada çalışırken başıma gelmiş bir olaydan bahsetmek istiyorum.Yöneticim yüksek lisansta olduğumu,hatta final haftam olduğunu bilmesine rağmen ocak ayından aralık ayına kadarki tüm iç ve dış raporların hata oranlarını çekip,bununla ilgili bir analiz yapmamı istedi. Bu arada raporlara nereden ulaşacağıma ve formatının nasıl olacağına dair en ufak bir ipucu vermedi.Sadece cuma masamda istiyorum dedi.Durumu izah etmeme, benim için ne kadar önemli bir hafta olduğunu söylememe rağmen cuma masamda istiyorum dedi.O hafta içinde yetiştirmem için ya mesai kalmalıydım ki bu imkansızdı çünkü akşamları sınavım vardı ya da öğlenleri yemek bile yememem gerekiyordu.Tabi bende eli mahkum ikinci olanı seçtim.Tüm hafta hiç dinlenmeden çalışıp analizi cuma masasına bıraktım.Biraz göz gezdirip ,’‘bu analiz değil ki’’ dedi.Çok üzülmüştüm.Bir hafta sonra fabrika içerisindeki yıllık sunum toplantısı için, departman toplantısı yaptık.Yöneticim kaliteyle ilgili bir yıllık bir analizi iki hafta içinde sunumlarına eklemelerini istedi. Departmandakiler bu kadar kısa bir sürede yapamayacaklarını söyledi. Yöneticim de, benim yaptığımı sadece eklemelerini istediklerini söyledi.O an cidden şok olmuştum.Aslında analizi çok kısa bir zamanda yapmıştım.Tek istediğim biraz takdir edilmekti.Takdir edilmeyi bırakın,bir de işi yapamadığıma dair kırıcı sözler işitmiştim.Tek istediğim sadece eline sağlık ya da teşekkür ederim denmesiydi.Yöneticilerin bunu neden yaptıklarını ve neden takdir etmeyi kafalarında bu kadar büyüttüklerini cidden anlamış değilim.
Guya aklinca ders veriyor, iş hayatı boyledir diyor sana bence. Bunu da sağda solda,kendinden övünerek anlattığına kalibimi basarim.
Çok basit bir şey halbuki ya, bırak iş ahlakını normal bir nezaket göstergesi. Bir ufak teşekkür veya biraz gurur okşayıcı, cesaretlendirici iki kelime etmek bu kadar zor değil.
İş kötü olsa bi ton çemkirmeyi bilirler tabi… işyerinde küçücük sorumluluk ve yetkiyi eline alınca kendini Tutankhamun sanıyor böyle tipler 
kendisini mumia ahalisi olarak şeftali statüsüne almayı öneriyorum. Zira şeflik kısmını pek beceremiyor.
Belki de
Ben bu durumu yoneticilerin bitmek tukenmek bilmeyen ego tatmini meselesiyle bagdastiriyorum. Bir kisiyi takdir etmek tesekkur etmek sanki kendilerinden bir sey kaybettirecekmis gibi bi tur de korku tasiyorlar. Bu tip yoneticiler ayari hicbir zaman tutturamiyor, bazen de takdir edecegim diye herkesin her yaptigina tesekkur ediyor, ki bunun da anlami yok gozumde, zira herkese esit boyda pasta dilimi vererek adaletli olup tesekkur ettigini sanarlar ama pasta yemeden mutlu olan bi insana pasta dilimi verdiginde hayatinin cehennemini de yasatabilirler. Tabi bunun asla farkina varamaz bu tipler. Mesela benim yontemim artik yoneticimi oldugu gibi kabul etmek seklinde oldu, onca yil hak ettigim, tam yerinde olsun istediğim takdiri tesekkuru almadim, anlayacak gibi de degil, beklentimi sifirladim. En nihayetinde bu da bir cozum olabilir (tabi geribildirim alip kendini gelistirebilecek bir kisiyse konusmaya deger, denenebilir).
Benzeri başıma geldi kesinlikle. Yarım gün sağlık sebebiyle izin aldığım için… ama ben de fırsatını buldukça dişlerimi gösteriyorum. Ama önemli olan o dişleri nasıl gösterdiğinizdir… sizi haklı da çıkarabilir, kovdurabilir de.